Week #13

Allereerst wil ik het Spoetnik-team bedanken voor het opzetten van de cursus over web 2.0 toepassingen binnen het informatievak. Een aantal onderwerpen, die de revue passeerden waren voor mij althans al gesneden koek, andere zoals het opzetten van een eigen zoekmachine was nieuw. 
Van veel mogelijke toepassingen, zoals Spoetnik die aardig samenvat op de week #13 webpagina, heb ik wel een vleugje opgesnoven, maar veel toepassingen heb ik zelf nog niet uitgeprobeerd. Zoals Slideshare, een mooie toepassing om je presentatie met anderen te delen. Voor een bibliotheek zie ik qua collectie hier nog niet zoveel toepassingen voor, behalve opsommingen wat je zoal in een bepaalde bibliotheek kunt doen. Het is een mooie toepassing als je een college hebt gemist. Het mooiste zou dan zijn om ook de gesproken tekst er bij te horen. Bezwaar blijft dat het vaak lang duurt voordat alle dia’s zijn ingeladen. Soms krijg ik helemaal niets te zien. Maar op een lokale server van een universiteit zou dit geen probleem horen te zijn.
Sommige bloggers zijn helemaal gek op Twitter. Als een soort notitieboekje, geheugensteuntje zie ik wel mogelijkheden voor gebruik. Ik heb er wel eens naar gekeken, maar zie er de lol niet zo van in.
Ginger, de nieuwste versie van Netvibes, ken ik nog niet, alhoewel ik al wel geprobeerd heb om mijn Netvibes account om te zetten naar Ginger. Helaas ging dat niet goed, en nu moet het nog steeds. Netvibes zelf wel. Die vind ik als RSS-lezer toch wat druk, kan lastig de lay-out aanpassen, met name als ik me goed herinner om veranderingen weer terug te draaien naar het uitgangspunt. Dat vind ik bij iGoogle ook een beetje het probleem. Dan maar minder toeters en bellen, en een gewone RSS lezer. Daar kan ik beter mee uit de voeten. Netvibes vind ik ook wat druk voor de ogen, maar dat kan aan mij liggen.
YouTube is natuurlijk een mooi medium als je van film houdt. Ook hier zijn er legio toepassingen te bedenken op het gebied van e-learning. Voor bibliotheken en informatiediensten zie ik het niet zo gauw, maar ik ben kennelijk wat betreft dit soort media niet zo creatief.
Ten slotte nog LastFM. Als liefhebber van klassieke muziek, heb ik hier een componist ingevoerd die al jaren dood is. Tot mijn verbazing kwam er zelfs een correct ‘antwoord’ tezamen met uitbundig dansende dames en heren. Dit is echt een leuk hebbedingetje. Maar toch een beetje vreemd in de tijd van iPods en andere muziekdoosjes. Kennelijk is er toch nog behoefte aan een ‘gewone’ radio.

Het (blog)leven na Spoetnik

Brughagedis was me in ieder geval qua schrijven voor met zijn ‘biologische overpeinzingen’: wat ga je met je blog doen als Spoetnik is afgelopen: wel of niet blijven schrijven. Ook vroeg hij zich in dat bericht af of er al blogs bestaan op het gebied, waarover hij zou willen schrijven. Verder kun je op zijn blog een enquête invullen, met de vraag waarover je graag door Brughagedis op de hoogte zou willen worden gehouden.
In mijn hoofd was ik ook al met dit onderwerp bezig: wat ga ik met deze blog doen. Is doorgaan het wel waard: al die nieuwtjes verzamelen, en daar eventueel commentaar op geven.
Gezien het aantal hits wat ik de afgelopen twee weken heb gehaald, denk ik dat anderen deze blog interessant zouden kunnen vinden. Het is natuurlijk ook leuk als ook Wouter Gerritsen je noemt als beginnende blogger in zijn presentatie op de BMI dag. Dat voelt wel als een eer. Een andere vraag waar ik nog niet uit ben is: als ik door ga met bloggen, ga ik dan in het Nederlands door of ga ik over op het Engels om meer lezers te trekken?
Misschien kunnen mijn lezers mij helpen argumenten aan te reiken om met deze blog door te gaan of juist mij het advies geven om er maar mee op te houden. Een andere vraag is, als ik er mee door ga, of ik dan de naam van de blog moet veranderen. Sinds kort werk ik niet meer in een bibliotheek, bij de start van deze cursus wel, dus is debibliotheker wat dat betreft niet meer helemaal van toepassing.
Wie wil kan een reactie geven via de optie hieronder of meer anoniem via de.bibliotheker at gmail.com

Rollyo en Google Custom search

Het laatste loodje bij Spoetnik is een eigen zoekmachine maken. Dat klinkt moeilijker dan het is. Zowel bij Rollyo als bij Google Custom search, of wel in goed Nederlands Aangepast zoeken, heb ik een eigen zoekmachine gemaakt gebaseerd op twee webpagina’s. Eigenlijk wist ik niet zo goed, waarvoor ik die eigen zoekmachine zo snel voor zou kunnen inzetten. Voor mijn eigen blog misschien, maar die is nog zo klein, daar kun je met de toegevoegde Categorieën nog wel uit de voeten. Vandaar alleen even de AMC-webpagina en die van het CBO, het Kwaliteitsinstituut voor de gezondheidszorg. De nieuwe druk van de Praktische Handleiding Pubmed is door auteurs van beide instituten geschreven.
De mogelijkheid van de Google Custom search kende ik al via de blog van David Rothman. Hij heeft diverse stukjes hieraan gewijd.
Rollyo was nieuw voor me, maar zeer makkelijk te maken. Een kleine zoekactie leverde meteen goede resultaten op. Dan kan niet gezegd worden van dezelfde zoekactie met Google Custom search. Die kreeg ik na het maken ervan nog niet aan de praat. 
Beide zoekmachines (als ze werken tenminste) geven een goede mogelijkheid om het aantal hits drastisch te beperken. Nadeel is wel dat je alleen in een aantal van te voren aangegeven websites kunt zoeken tot een bepaald maximum (zeker bij Rollyo). Dat is toch wel een beperking. Maar als je echt in een klein aantal zeer specifieke webpagina’s wilt zoeken is dit zeker de moeite waard om uit te proberen.

Podcasts

In het kader van Spoetnik een stukje over podcasts. Het lijkt mij een handige tool, om met name op afstand van de ‘uitzendbron’ iets te leren/horen. Echt iets voor e-learning.
Zeker als je de bestanden lokaal op een ipod of mp3-speler opslaat, heb je nog meer mogelijkheden:
je kunt tijdens de hond uitlaten naar een gemist college luisteren;
of als je wilt leren diverse vogelgeluiden van elkaar te onderscheiden, neem je je ipod mee de natuur in en kun je de zang van een bepaalde vogel en die van de ingeblikte versie met elkaar vergelijken;
of als je ’s nachts niet kunt slapen, luister je naar de NEJM podcast van de week.
Vul maar aan ..

Hyves en LinkedIn

Deze week was de opdracht van spoetnik om eens rond te neuzen op diverse sociale netwerken, zoals Hyves en LinkedIn. Met uiteraard daaraan de vraag gekoppeld of een bibliotheek, en in het bijzonder de UBA, een Hyves-achtige dienst zou moeten aanbieden. Door rond te snuffelen op de door Spoetnik geselecteerde voorbeelden van universiteitsbibliotheken werd ik niet echt enthousiast.
Is het allemaal te schreeuwerig .. Wat moet ik met allemaal informatie van mensen waar ik niets mee heb. Leuk om gezien te hebben.
Toch kan het beste leuk zijn om je bij Hyves aan te melden. Vorig jaar waren met een groep bergsportfamilies op vakantie, en een deel van de voorpret was via Hyves. Alhoewel dat in de loop van de tijd weer tegen viel, omdat er verder niets meer op de Hyves-site werd gezet, en alle mededelingen per e-mail werden afgedaan.
Als je je hele doopceel op het net wil zetten, met name dan je opleiding en werkervaring, is LinkedIn een van de aangewezen plaatsen op internet. Ik heb hele mooie profielen van vakgenoten gezien, en sommige gebruiken het ook als een openbaar visitekaartje. Als je op zoek bent naar een nieuwe baan, schijnt LinkedIn ook een goede bron te zijn, dank zij alle cv’s die erop staan.
Maar zowel bij Hyves en bij LinkedIn krijg ik soms het gevoel, dat als je niet veel contacten hebt/links, dat je een sukkel bent. Hoe meer hoe beter, hoe populairder. Dat staat me een beetje tegen.
Hoe zit het met je privacy. Gisteren stond er nog een stuk over in de NRC: Internet als strijdtoneel van burger en bedrijf, met als ondertitel privacy bestaat niet meer op internet. Al met al vind ik het best griezelig. Dat neemt niet weg, dat ik wel op beide sociale netwerken ben aangesloten, maar met summiere informatie, en under cover meedoe aan deze cursus.
Voor specifieke groepjes op Hyves, georganiseerd vanuit een bibliotheek, zie ik nog wel mogelijkheden. Maar je hebt toch ook andere opties, zoals een wiki. En dan geldt gewoon ook weer: het wordt alleen een waardevolle bron als iedereen meedoet en input levert.

Wiki

Een wiki is een modieus verschijnsel. Eigenlijk is het niet veel meer dan een gedeelde G-schijf op internet. Maar wel een leuke G-schijf. Je kunt er natuurlijk veel meer mee doen dan alleen maar documenten op bewaren en bewerken.
Zoals Spoetnik al in het stukje schreef, maar dat geldt voor al zulke toepassingen waarbij mensen gezamelijk input horen te geven, staat of valt het succes er van bij wat er door de deelnemers wordt ingebracht. Natuurlijk moet de wiki regelmatig worden bijgewerkt.
Er zijn diverse mooie bibliotheektoepassingen van een wiki, bijvoorbeeld EBMLibrarian, UBCHealthLIb-wiki, LisWiki. en Library Succes: a best practices wiki In het groepje waar ik werk hebben we sinds een half jaar ongeveer ook een wiki. Ook hier geldt dat ik de meeste dingen vul, en dat de rest vanaf de kant toekijkt. Nog even en het is een persoonlijke wiki geworden van mijzelf en mijn leidinggevende. Helaas is het een privé wiki en kan ik geen verdere informatie hierover geven.
De wiki van de UvA is nog in ontwikkeling. Ik heb er even rondgeneusd. Het meeste is voor mij nieuw, onbekend. Ik zag zelfs een entomologische bibliotheek bij het rijtje bibliotheken staan. Die kende ik nog niet. Veel zal ik er dan niet op plaatsen, want van procedures enz heb ik geen verstand. Tenslotte werk ik niet in een bibliotheek, maar ben ik eindgebruiker van eentje. Die heb ik er maar bij gezet.
Ik denk dat wiki’s best wel ruimer ingezet kunnen worden dan tot nu toe gebruikelijk. Waarom geen persoonlijke wiki bij de start van je studie, waar al je resultaten op worden gezet, cijferlijsten, je verslagen, enz. Kun je ook al je IBL-letjes op kwijt en pdf-fen van alle aangevraagde publicaties, de gedane zoekacties in Medline met uitkomsten te gebruiken bij een casus. Volgens mij zijn de mogelijkheden legio.

Enquetes

Diverse polls, of beter enquetes in plain Nederlands, staan er op sommige spoetnik-blogs. Met name die van Brughagedis is interessant. Er wordt daar gevraagd naar onze mening wie de prijs mag/moet winnen van deze spoetnik-blog competitie. Want dat wordt het zo natuurlijk.
Als ik de blog van Brughagedis zie, denk ik jeetje: prachtig al die additionele dingen, dat lijkt mij ook wel wat. Maar dit zijn dingen waar ik in mijn eigen tijd niet aan toe kom om op mijn blog te zetten om de visuele aantrekkelijkheid van de blog te vergroten, en zo uiteindelijk het aantal hits te verhogen. Dat is ten minste toch één van doelstellingen van al die web 2.0 toepassingen: zoveel mogelijk hits (klikken naar jouw blog) te scoren of relaties (b.v. via LinkedIn, Bibliotheek2.0ning) te verzamelen. Hoe meer hoe hoger op de ranglijst.
Maar wat is nu het doel van onze blog, zoals die langs de lijnen van deze cursus wordt opgebouwd: een mooi uitziende blog maken, of een blog met veel nuttige informatie zonder toeters en bellen, of een blog met leuke verhaaltjes, of gaat het om kennis te maken met en ervaring op te doen met web 2.0 applicaties.
Wat mij betreft komt het laatste item in deze cursus op de eerste plaats. Daarna het zorgen voor informatie waar andere lezers mogelijk ook wat aan hebben en/of bespiegelingen over het onderwerp/vakgebied van je blog/werk. Al die leuke hebbedingetjes komen wel als ik meer tijd heb.
Er zullen vast wel Spoetnikkers zijn, die hier anders over denken. Laat het me weten.
Intussen vind ik het wel moeilijk om al die blogs te beoordelen, want welke criteria moet je hanteren. Stond daar iets over in het eerste bericht van Spoetnik? Dacht het niet. Ik ben in ieder geval blij, dat ik niet in de schoenen van de jury hoef te staan.

Een weekje geen Spoetnik

Een goed idee van Spoetnik om een weekje pauze in te lassen. Het geeft de mogelijkheid om even bij te komen van alle nieuwe dingen die de revue zijn gepasseerd de laatste weken. Tevens geeft het voor mij de mogelijkheid om eens stil te staan bij de tijd die het kost om een blog bij te houden, wat je er allemaal mee zou kunnen doen op je werk of thuis.
Wat natuurlijk ook leuk is om te weten is of andere spoetniks’s en overige belangstellenden mijn blog lezen. Want ook daar had ik zo mijn twijfels over, toen ik met deze cursus begon.
Laat ik beginnen met de hoeveelheid tijd, die het kost om me een nieuw item eigen te maken, zoals een RSS lezer, Google docs, enz. Gemiddeld valt dat wel mee, zeker voor bekende dingen. Flickr heeft me hoofdbrekens gekost zoals ik eerder heb geschreven. Achteraf kan dat worden toegeschreven aan een computerinstelling. De keer daarop dat ik met Flickr een plaatje wilde laden, ging het bijzonder snel.
Verder ben ik benieuwd naar het vervolg, want meedoen verplicht je ook om met nieuwe webtoepassingen aan de slag te gaan. Wat dat betreft is het jammer dat een aantal blogs, na een mooi begin, uiteindelijk een zachte dood zijn gestorven.
Het schrijven van alle berichtjes kost tijd. Je moet toch wat zinnigs proberen te melden bij alle opdrachten. Bovendien probeer ik ook nog aan andere items aandacht te schenken, waarvan ik denk (en hoop) dat iemand anders daar ook wat aan heeft. De tijd ontbreekt toch vaak, en moet ik snel even een berichtje in elkaar zetten. Dus een weekje pauze doet me goed. Dank Spoetnik.
Inmiddels heb ik me bij Technorati en bij MedWorm en Libworm aangemeld, zoals door WoWter aanbevolen. Ik zie deze blog nog niet terug bij de Medworm berichten die in mijn RSS lezer komen. Heeft iemand ervaring hoe lang het kan duren voordat je wordt ‘opgepikt’?

Google Docs

De opdracht van deze week is om ervaring op te doen met Google Docs. Het bericht over Evidence-based wetenschapsbeleid heb ik eerst in Google docs gemaakt, en vervolgens in mijn blog gekopieerd. Het is natuurlijk veel aardiger om eerst een verhaaltje teschrijven en daarna op de knop Publish drukken, om het stukje meteen in je blog te plaatsen. Dat ga ik zo dadelijk proberen.
Ik moet zeggen dat het me alleszins meevalt om met Google Docs te werken, het is niet traag, saven gaat zeer regelmatig. De spellingschecker heb ik nog niet gevonden, misschien kan iemand mij daarmee helpen. Of zit deze er niet bij? Ik maak vaak dezelfde fouten, zoal ‘vna’, in plaats van ‘van’. het zou handig zijn om die op eenvoudige wijze te veranderen.
Of ik Google Docs echt veel ga gebruiken, weet ik nog niet. Je kunt ook een spreadsheet maken, dat is misschien wel handig voor mijn urenadministratie, aangezien ik op veel werkplekken aan het werk ben. Dan hoef ik niet iedere keer nieuwe wijzigingen via e-mail aan mijzelf te sturen.
Documenten delen met anderen, dat was ook onderdeel van de opdracht. Ik heb nu mijzelf maar uitgenodigd bij gebrek aan iemand anders. En dat gaat voortreffelijk. Maar ik zie me deze optie niet zo gauw gebruiken. Maar wie weet als ik nog ooit eens met anderen een artikel ga schrijven, dan is het wel een idee om Google Docs te gebruiken.

Del.icio.us (2)

Del.icio.us bleef nog even in mijn hoofd rondspoken, nadat ik de blog hierover had geschreven. Zouden er ook bibliotheken zijn, die del.icio.us gebruiken om favoriete webpagina’s te delen met hun klanten. Misschien dat andere Spoetnik’s hier een antwoord op hebben. Ik zou del.icio.us niet zo gauw gebruiken, alleen al vanwege de lay-out. De presentatie van de gegevens kan veel fraaier en efficiënter. Wat meer favorieten op één pagina (scherm) zou ook al schelen.